Σύμβαση μετατρέπει σε «κλειστό» το επάγγελμα του λιμενεργάτη

Του Νικου Mπαρδουνια

«Ενα βήμα εμπρός, δύο βήματα πίσω» κάνει το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στην υλοποίηση της λιμενικής πολιτικής του, που αποτελεί την «αιχμή του δόρατος» στη στρατηγική προσέλκυσης επενδυτών. Και τούτο, διότι από τη μια προωθεί τις διαδικασίες εισόδου ιδιωτών επενδυτών στα λιμάνια και από την άλλη «επαναφέρει» ξεχασμένες διεθνείς συμβάσεις προκειμένου να «προστατέψει» διάφορες «συνδικαλιστικές ομάδες» οι οποίες, κατά το παρελθόν, με τη δράση τους οδήγησαν το εμπορικό λιμάνι του Πειραιά σε πλήρη απαξίωση. Το υπουργείο προωθεί την κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 137, της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, μέσω της οποίας πρακτικά το επάγγελμα του λιμενεργάτη μετατρέπεται σε «κλειστό» τη στιγμή που στη χώρα βρίσκεται σε εξέλιξη μια γιγαντιαία προσπάθεια απελευθέρωσης κάθε «κλειστού» επαγγέλματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες, υπό τον γενικό γραμματέα Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής Θάνο Πάλλη, οι εκπρόσωποι του βασικού παρόχου του εμπορικού λιμένα, της εταιρείας Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιώς (ΣΕΠ Α.Ε.), θυγατρικής της κινεζικής Cosco, καθώς και των χρηστών του λιμένα, χαρακτήρισαν «αναχρονιστική» τη συγκεκριμένη σύμβαση αναδεικνύοντας τον κίνδυνο μελλοντικών επιπλοκών. Μάλιστα, μιλώντας στην «Κ» αναρωτήθηκαν: Γιατί κάποιοι προτείνουν να κυρωθεί στην παρούσα χρονική στιγμή μια σύμβαση που ισχύει από το 1973 και ήταν ξεχασμένη;

Στα άρθρα 3 και 4 της συγκεκριμένης σύμβασης προβλέπεται η δημιουργία μητρώου για όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες των λιμενεργατών και οι καταχωρισμένοι λιμενεργάτες θα έχουν προτεραιότητα για να αναλάβουν κάποια εργασία στα λιμάνια. Στο άρθρο 4 αναφέρεται ότι «το δυναμικό των μητρώων θα αναθεωρείται περιοδικά προκειμένου να καθοριστεί σε επίπεδο αντίστοιχο με τις ανάγκες του λιμανιού». Πρακτικά δημιουργείται ένα μητρώο πιστοποίησης των λιμενεργατών το οποίο θα ελέγχεται από τη συνδικαλιστική ηγεσία η οποία συγχρόνως θα «μοιράζει» εργαζομένους στους ενδιαφερόμενους παρόχους του εμπορικού λιμένα ελέγχοντας τις όποιες συμφωνίες για εργασιακά και μισθολογικά ζητήματα τεθούν.

Οχι στην επικύρωση

Τελείως αναχρονιστική χαρακτήρισαν κύκλοι της ΣΕΠ Α.Ε. τη συγκεκριμένη σύμβαση, σημειώνοντας ότι «τυχόν εφαρμογή της θα σημαίνει ότι ένα επάγγελμα “κλείνει” τεχνητά τη στιγμή που διεθνώς απελευθερώνονται τα πάντα». Οι ίδιοι κύκλοι ανέφεραν ακόμη ότι η ποιότητα της εργασίας ενός εργαζομένου θα πρέπει να βρίσκεται στην κρίση του εργοδότη και όχι «κάποιων συνδικαλιστών ή μητρώων».

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ναυτικής Ενωσης (ΔΝΕ) Νίκος Αρβανίτης ανέφερε ότι «υπάρχει ο φόβος του παρελθόντος και οι εταιρείες προβληματίζονται σοβαρά ότι εάν οι λιμενεργάτες γίνουν “κλειστό” επάγγελμα, που με την εφαρμογή της σύμβασης εκεί θα οδηγηθούμε, ελλοχεύει ο κίνδυνος εργασιακών εκβιασμών με διάφορες μορφές και μπορεί να έχουμε αποχωρήσεις εκεί που υπολογίζουμε σε αύξηση του αριθμού των εταιρειών που θα εντάξουν τον Πειραιά στα δρομολόγιά τους».

Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής Θάνος Πάλλης υποστήριξε ότι δεν τίθεται θέμα να γίνουν οι λιμενεργάτες «κλειστό» επάγγελμα και σημείωσε ότι «βρισκόμαστε στο στάδιο πρωτοβουλιών για το άνοιγμα των επαγγελμάτων? η περίπτωση των λιμενεργατών δεν μπορεί να καθυστερήσει. Κάθε προσπάθεια της γενικής γραμματείας είναι προς αυτή την κατεύθυνση».